Notatnik Fana Starych Komputerów
 


Schneider PCW

Bajtek 01/87 - KLAN AMSTRAD-SCHNEIDER - AMSTRAD/SCHNEIDER PCW8256 PCW8512

      Po sukcesie modeli CPC464 i CPC 6128 firma AMSTRAD postanowiła zaatakować rynek maszyn przeznaczonych wyłącznie do pracy. Opracowała komputer PCW8256 - 8 jest numerem serii komputerów (poprzednie oznaczenia: 4-wersja taśmowa. 6-wersia dyskowa), a liczba 256 wskazuje na pojemność pamięci - 256KB. PCW oznacza "Personal Computer/Wordprocesor". Umieszczenie w nazwie słowa "wordprocesor" nie jest przypadkiem - głównym zastosowaniem tego komputera ma być przetwarzanie tekstów. Poza tym użytkownik ma do dyspozycji system operacyjny CP/M+ (wersja 3 i Dr. LOGO).
 
ORGANIZACJA SYSTEMU
      Standardowy zestaw PCW8256 zawiera:
- monitor z jednostką centralną i stacją dysków
- klawiaturę
- drukarkę
- dyski systemowe, instrukcje i kilka drobiazgów
Inna niż w poprzednich modelach jest kolorystyka - jasno kremowa obudowa sprawia przyjemniejsze wrażenie niż szarości modeli CPC
 
JEDNOSTKA CENTRALNA
      Płyta komputera zawiera tylko kilkanaście układów scalonych. Osiem z nich to pamięci RAM (256KB), pozostałe służą do sterowania ekranem, stacją dysków i drukarką. PCW nie ma pamięci ROM - jedyną rzeczą, którą potrafi zrobić po włączeniu do sieci jest wczytanie z dysku systemu operacyjnego.
      Po otwarciu obudowy monitora można zobaczyć 8 wolnych podstawek pod układy scalone - jest to miejsce na wstawienie dodatkowych 256KB pamięci RAM. Część wbudowanej pamięci RAM (112KB) służy jako tzw. RAMDISC, czyli symuluje pracę dodatkowej stacji dysków o bardzo szybkim dostępie.
 
STACJA DYSKÓW
      W monitor wbudowana jest stacja dysków 3" o zapisie jednostronnym i pojemności ok. 180KB. Możliwa jest rozbudowa komputera przez wstawienie dodatkowej stacji FD2 (zapis dwustronny ze zwiększoną gęstością - pojemność ok. 720KB). Podłączenie jest bardzo proste - producent umieścił w obudowie nie tylko kabel do drugiej stacji, ale nawet śrubki do przykręcania jej w przygotowanej wnęce.
 
KLAWIATURA
      Klawiatura zawiera 82 klawisze, z czego część jest dostosowana do programu edycji tekstów. Wydzielony jest dodatkowy blok klawiszy - funkcyjnych, numerycznych i sterujących kursorem.
 
EKRAN
      Rozmiary ekranu są o około 50% większe niż w innych komputerach - 32 linie po 90 znaków. Tekst jest bardzo dobrze czytelny, jedynie w niektórych egzemplarzach brzegi obrazu są nieco rozmyte. Różnice w wielkości ekranu doskonale widać w programach używających standardowych rozmiarów - 24 linie po 80 znaków - ma się wrażenie, że są one wciśnięte gdzieś w kąt monitora.
 
DRUKARKA
      Podobnie jak jednostka centralna drukarka nie zawiera pamięci ROM - nawet generatora znaków. Oznacza to, że jest w całości sterowana przez komputer i urnie zrobić dokładnie to, co program, który ją kontroluje.
dane techniczne:
      - prędkość druku:
  90 znaków/sek. przy druku standardowym (Draft Quality)
  30 znaków/sek. przy druku korespondencyjnym (Near Letter Quality)
      - taśma barwiąca 13 mm w kasecie - wystarcza na około 2 mln znaków przy druku standardowym. Kasety z taśmą są bardzo kosztowne ale przy odrobinie zdolności manualnych można do kasety włożyć zwykłą taśmę od maszyny do pisania
      - możliwość drukowania na pojedynczych kartkach i na papierze ciągłym o szerokości do 25 cm. Do drukarki można dostawić "traktor" - urządzenie do przesuwania papieru z perforacją. W przypadku drukowania na pojedynczych kartkach drukarka półautomatycznie podaje strony - należy jedynie włożyć kartkę i nacisnąć dźwignię, a drukarka sama wciągnie papier i ustawi go na początku strony
      - podczas pracy z systemem CP/M drukarka zachowuje się tak, jakby była EPSON FX80 i akceptuje te same kody kontrolne
 
PODSTAWOWE OPROGRAMOWANIE
      1. LocoScript
      Jest to program do edycji tekstów sterujący pracą całości systemu. LocoScript jest bardzo dobrze zintegrowany z pozostałymi elementami komputera - klawiatura zawiera specjalne klawisze do jego obsługi, możliwości drukarki są większe niż podczas pracy z systemem CP/M i oczywiście cały ekran jest wykorzystany. Program jest sterowany przez "MENU" - specjalne okna z listą komend uaktywnianych klawiszami funkcyjnymi. Edytor oferuje kilka krojów liter, rozmiarów druku (od 10 do 17 znaków/cal), druk podwójnej szerokości, wytłuszczony, pochylony, potęgi i indeksy, podkreślenia (tylko wyrazów bądź całych linii) i zmienną gęstość pionową druku (od 8 linii/cal z odstępem 1/2 linii do 6 linii/cal z odstępem 3 linii. Istnieje możliwość definiowania nagłówków i stopek, drukowania numerów stron, rozróżniania stron parzystych i nieparzystych, pierwszej, środkowych i ostatniej. W LocoScript wbudowanych jest wiele dodatkowych znaków - niestety bez możliwości definiowania własnych, co wyklucza stosowanie polskich liter.
      W porównaniu do innych edytorów nieco ograniczone są możliwości wyszukiwania i zamiany fragmentów tekstu oraz operacje na blokach.
      Cennym udogodnieniem jest to, że w czasie gdy jeden tekst się drukuje można już pracować nad innym - jednoczesne wykorzystanie edytora i drukarki spowalnia działanie obydwu, ale nie blokuje pracy komputera.
      LocoScript'u można używać także jako inteligentnej maszyny do pisania - w trybie "Direct Printing" drukowany jest każdy paragraf wprowadzony z klawiatury - nie trzeba korzystać ze stacji dysków, wprowadzać tekstu, zapisywać go i dopiero później drukować.
      2. Mallard BASIC
      Jest to prawdopodobnie ostatnie osiągnięcie w dziedzinie interpreterów BASIC-a dla komputerów 8 bitowych. Pracując z Mallard'em można odnieść wrażenie, że BASIC jest doskonałym językiem programowania. Wynika to z 2 rzeczy. Po pierwsze - jest on bardzo szybki (jak na interpreter), a po drugie - ma wbudowane mechanizmy dostępu do dysków, których mógłby mu pozazdrościć TURBO PASCAL. Użytkownik ma możliwość wyboru czy plik na dysku będzie traktowany jako zbiór sekwencyjny, indeksowo-sekwencyjny, czy zbiór o dostępie bezpośrednim. Dodatkowo można używać tzw. kluczowanego dostępu do dysku - rekord danych może być odszukany przez zawartość jednego z pól!
      3. Dr.LOGO
      Jest to ten sam interpreter języka, który użytkownicy CPC6128 znają jako LOGO3 - łącznie z jego wszystkimi niedociągnięciami. Dla przypomnienia - akceptuje wyłącznie skrócone wersje komend (FD a nie FORWARD) i ma czasami kłopoty z żółwiem - jego obraz pozostaje na ekranie mimo, iż sam żółw poszedł już gdzie indziej.
      4. GSX
      Graphic System Extension - graficzne rozszerzenie systemu (CP/M) jest zbiorem procedur i programów pozwalających wykorzystywać grafikę pod kontrolą systemu CP/M. Niestety nic więcej o tym bardzo użytecznym pakiecie nie wiadomo, gdyż nie jest on opisany w instrukcji obsługi, a dobre podręczniki GSX jeszcze do nas nie dotarły.
      5. Oprogramowanie systemowe CP/M
      Na dyskach systemowych poza wymienionymi już programami użytkowymi znajduje się jeszcze kilkanaście innych. Część z nich jest wartościowa (programy zarządzające przetwarzaniem danych i współpracą z urządzeniami zewnętrznymi), a część prawie zupełnie bezużyteczna - tak jak assemblery, disassemblery, programy uruchomieniowe, które są dostosowane do procesora 8080, a Z80 na którym zbudowany jest komputer ma znacznie rozszerzoną listę rozkazów.
 
INSTRUKCJA OBSŁUGI
      Wraz z komputerem użytkownik dostaje dwa tomy instrukcji:
1. Opis CP/M, LOGO i edytora LocoScript
2. Opis BASIC-a
 
      Podręczniki napisane są zrozumiale i zawierają większość potrzebnych informacji (poza opisem systemu GSX). W razie kłopotów z CP/M można obejrzeć duży zbiór (75KB) HELP umieszczony na 4 stronie dysków systemowych, gdzie opisane są dość dokładnie programy użytkowe CP/M.
      Pewne zdziwienie budzi objętość podręcznika edytora - około 150 stron. AMSTRAD reklamuje LocoScript jako program profesjonalny, ale prosty w obsłudze. Jest to prawda, ale dopiero po pewnym czasie - na początku siedzi się przed komputerem i nie bardzo wiadomo co tam skacze po ekranie.
 
DOSTĘPNE OPROGRAMOWANIE
      W grę wchodzą praktycznie tylko programy pracujące pod kontrolą CP/M+. W Polsce dostępne są: TURBO PASCAL, dBASE II (nawet w języku polskim) i niemieckojęzyczna wersja programu kalkulacyjnego MULTIPLAN. Na inne rzeczy prawdopodobnie trzeba będzie jeszcze poczekać. Dotychczas nie ma jeszcze zainstalowanych polskich znaków ani na ekranie, ani na drukarce.
 
PCW8512
      Model PCW8512 ma rozbudowaną pamięć operacyjną (do 512 KB) i wbudowaną drugą stację dysków - dwustronna o większej gęstości zapisu i pojemności około 720 KB. Większość "nowej" pamięci RAM użyta jest do rozszerzenia RAMDISC-u. Praca na większej maszynie jest wygodniejsza - dla większości programów ograniczeniem rozmiaru danych jest pojemność dyskietki, a gdy mamy tylko jedną stację to muszą się na niej zmieścić jednocześnie stare dane (przed przetworzeniem), nowe dane (po przetworzeniu) i sam program, który je przetwarza. Na przykład używając programu WORDSTAR możemy operować na zbiorach o wielkości do 50 KB, a w przypadku posiadania 2 stacji dysków sam program jest na dysku w stacji A, dane natomiast można umieścić na dysku w stacji B: i zamiast 50 KB mamy prawie 800.
 
DODATKOWE URZĄDZENIA ZEWNĘTRZNE
      AMSTRAD produkuje dodatkowe stacje dysków FD2 i łącze szeregowe RS232C (wraz z emulatorem terminala VT52). Inne firmy oferują stacje dysków 5 1/4, łącza równoległe do drukarek i modemy, Firma Northen Computers produkuje dostosowane do AMSTRAD-a dyski typu WINCHESTER nazwane AMSTORE o pojemności 20 MB. Można je łączyć w sieć (do 120 dysków) lub do jednego dysku można podłączyć kilka komputerów. Jedyną wadą tego urządzenia jest bardzo wysoka cena kilkakrotnie przewyższająca ceny podobnych dysków do komputerów IBM czy ATARI 520ST.
 
GRY
      Nawet komputer przeznaczony wyłącznie do pracy powinien w razie potrzeby stać się towarzyszem zabawy. Każdy czasami lubi sobie pograć, a i komputerowi coś od życia się należy. Pojawiły się pierwsze gry przygodowe (Hitch-Hikers Guide To Galaxy), programy szachowe i brydżowe, a nawet gry zręcznościowe z niezłą grafiką.
      Komputer jest wart tyle, ile jego oprogramowanie. W tej chwili (listopad '86) brak jest oprogramowania spełniającego podstawowe wymaganie - dostępność polskich znaków i trudno jest polecać PCW8256 jako dobry komputer. PCW nie ma ROM-u i całą pamięć przechowuje na dyskach - również generatory znaków dla ekranu i drukarki oraz komunikaty systemowe. Nic więc nie Stoi na przeszkodzie by polskie znaki były możliwe do drukowania, a nawet by cały CP/M i LocoScript były przetłumaczone na język Polski. Dowodem na to jest niemiecka wersja - Schneider PCW8256 - wszystkie podstawowe programy są w języku niemieckim, klawiatura również dostosowana do wymagań niemieckich norm, niektóre ze znaków narodowych umieszczone są bezpośrednio na klawiszach.
      Jest więc szansa, że przybędzie nowy dobry komputer, który będzie mógł wspomagać gospodarkę magazynową w niezbyt dużych przedsiębiorstwach (łatwość tworzenia baz danych), prowadzić księgowość, a także być idealnym narzędziem pracy dla pisarzy, tłumaczy I innych osób często używających maszyny do pisania.
 
Darek Wichniewicz

Powiększenie